Η περίπτωση Α.Ε.Κ.

    Χθες το βράδυ η Α.Ε.Κ είναι πια για πρώτη φορά στα 89 χρόνια ιστορίας της εκτός πρώτης εθνικής. Η συνειδητοποίηση της απώλειας της Α.Ε.Κ, από το έτσι και αλλιώς φτωχό πρωτάθλημα που διαθέτουμε, θα αργήσει να ρθει. Ίσως γίνει του χρόνου την καινούρια σεζόν όταν το μάτι θα ψάχνει αυτόματα τι έκανε η Α.Ε.Κ την κάθε αγωνιστική και τι θέση είναι, αλλά μάταια. Γιατί η ένωση θα ναι πια εκτός Σούπερ Λιγκ. Άφησα να περάσει και η τελευταία αγωνιστική. Βλέπετε όσο υπήρχε η ελπίδα για να μείνει δεν ήθελα να την καταδικάσω. Ακόμα και τώρα μου είναι δύσκολο να το πιστέψω πως αυτός ο σύλλογος έφτασε σε αυτό το σημείο να ρισκάρει με τον υποβιβασμό του όλη την σεζόν και τελικά να πέφτει τόσο τραγικά,  βυθίζοντας στο πένθος τους οπαδούς της και κάθε υγειώς σκεπτόμενο φίλαθλο.
 Από
     Το κουβάρι της τραγωδίας της Α.Ε.Κ ξεκινάει εδώ και αρκετά χρόνια. Για τον φετινό ερασιτεχνικό σχεδιασμό δεν θα σχολιάσω τίποτα. Λάθος άνθρωποι σε λάθος θέσεις (π.χ Βλάχος),  λάθος επιλογές σε ακατάλληλο τάιμινγκ (πρόσληψη Δέλλα - απόλυση Λίνεν), ανύπαρκτη διοίκηση ανίκανη να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Το πρόβλημα της Α.Ε.Κ όμως δεν είναι μόνο φετινό η Α.Ε.Κ εδώ και λίγα χρόνια μικραίνει επικίνδυνα. Μήπως δεν ήταν ανησυχητικό σημάδι όταν η ομάδα έτρωγε εξάρα στο Καραΐσκάκη ή όταν τελείωνε με 0 βαθμούς στην Ευρώπη σε έξι παιχνίδια και παιδευόταν κάθε Ιούλη και Αύγουστο να ξεπεράσει την κάθε άσημη ευρωπαϊκή ομάδα για να μπει στους ομίλους και να εξασφαλίσει μέσω αυτών την οικονομική της επιβίωση κάθε χρονιά; Το κακό στην ομάδα άρχισε όταν κάποιοι ζήλεψαν τα "καλά" του συμπολίτη Π.Α.Ο και χωρίστηκαν σε στρατόπεδα. Φίλο-Ντεμηκοι, αντι-Ντεμικοί, φίλο-Μπαγεβιτσικοί, αντι-Μπαγεβιτσικοί κλπ...
     Πριν οι οπαδοί της ομάδας ρίξουν της ευθύνες οπουδήποτε αλλού είναι υποχρεωμένοι να κάνουν την σκληρή αυτοκριτική τους. Δεν λέω ότι ο κόσμος της Α.Ε.Κ είναι αποκλειστικά υπεύθυνος για το αδιέξοδο, αλλά έχει και εκείνος της δικές του ευθύνες. Η αρρώστια αυτή (που ανέκαθεν υπήρχε, αλλά τονώθηκε τα τελευταία χρόνια) πέρασε στο εσωτερικό της ομάδας η οποία στιγματίστηκε από την αρπαγή του τίτλου το 2008. Από κει και μετά άρχισε σιγά σιγά η πτώση με μόνη παρένθεση την κατάσταση του κυπέλλου πριν δύο σεζόν. Όχι ότι πριν δεν έγιναν λάθη - έγιναν, αλλά η προσπάθεια Νικολαΐδη εξακολουθώ να πιστεύω ότι δεν θα είχε φέρει την Α.Ε.Κ ως εδώ. Αν μη τι άλλο ο Ντέμης με τα οποία σφάλματα του, την ομάδα την νοιαζόταν και την αγαπούσε. μετά τον Ντέμη το χάος. Ο ένας παράγοντας χειρότερος από τον άλλο. Άνθρωποι ανίκανοι που βρέθηκαν ξαφνικά σε καίριες θέσεις. Το καράβι πήγαινε προς τον βράχο χρόνια τώρα απλά φέτος βούλιαξε οριστικά. Όποιος δεν το αντιλαμβάνεται αυτό εθελοτυφλεί. Τα λάθη έγιναν, η Α.Ε.Κ τα πλήρωσε με την πιο μαύρη σελίδα στην ιστορία της και τώρα αφού περάσει η παγωμάρα οφείλει να κοιτάξει το μπροστά, το μέλλον, γιατί δεν είναι δυνατόν να μην υπάρχει μέλλον. Τα χρόνια που έρχονται θα  είναι τα πιο δύσκολα στην κιτρινόμαυρη ιστορία, αλλά εκεί είναι που θα φανεί ποιοι αγαπάνε πραγματικά την ομάδα και ποιοι πουλάνε "οπαδιλίκι" στις πλάτες της. Είμαι βέβαιος στην δεύτερη κατηγορία ανήκουν πολλοί, εύχομαι πραγματικά να είναι άλλοι τόσοι και περισσότεροι στην πρώτη.
     Μέσα από τα συντρίμμια και το τέλμα η Α.Ε.Κ έχει την ευκαιρία να διώξει από πάνω της κάθε καρκίνωμα κάθε παρασιτικό στοιχείο που προσκόλλησε επάνω της όλο αυτό τον καιρό και την κατέστησε βαριά άρρωστη. Τώρα οι πραγματικοί φίλοι της ομάδας οφείλουν να αφήσουν τις διάφορες. Έχουν μπροστά τους δύσκολα χρόνια και μόνο ενωμένοι θα αντιμετωπίσουν την τρικυμία. Παραδείγματα έχουν. Πιο τρανταχτό από όλα η Γιούβε, που επέστρεψε και πάλι δυνατή, αλλά και η άλλοτε κραταιά Ρέιντζερς που φέτος κέρδισε την άνοδο στην τρίτη κατηγορία της Σκωτίας. Μόνη ξανά δεν θα σ'αφήσω δεν έλεγε ο στίχος; Ε λοιπόν ορίστε η ευκαιρία να το αποδείξουν έμπρακτα. Και είμαι σίγουρος ότι οι πραγματικοί φίλαθλοι θα το κάνουν. Η θέση της Α.Ε.Κ είναι στην πρώτη τετράδα του ελληνικού ποδοσφαίρου και θα την περιμένει πάντα όσα χρόνια και αν χρειαστεί να περάσουν. Μόνη προϋπόθεση το ξεσκαρτάρισμα στο εσωτερικό της. Τώρα χρειάζονται άνθρωποι που την αγαπούν αληθινά και όχι υποκριτές.

Υ.Γ 1: Του χρόνου το πρωτάθλημα θα είναι ακόμα χειρότερο πολύ φοβάμαι για την πορεία του ΠΑΟ, που δείχνει παρόμοια συμπτώματα με εκείνα της ένωσης.
Υ.Γ 2: Όσοι λένε ότι δεν τους ενδιαφέρει ο υποβιβασμός της Α.Ε.Κ και η κατάσταση του ΠΑΟ  είναι και εκείνοι που θα τα βρουν μπροστά τους όταν η ομάδα τους θα χάσει κάθε ίχνος ανταγωνιστικότητας εκτός των συνόρων από την έλλειψη ανταγωνισμού στο εγχώριο προϊόν. Tα πρώτα σημάδια φάνηκαν ήδη φέτος..