Όχι ...αλα κυπριακά!

     Η Κύπρος έγινε το επίκεντρο της προσοχής τις τελευταίες μέρες λόγω της πρότασης που της έγινε στο Eurogroup για κούρεμα των καταθέσεων της. Μια πρόταση που απ'ότι φαίνεται κρύβει πολλά από πίσω. Περισσότερα ίσως από όσα θα πιστεύουμε ή υποθέτουμε.
     Ο Νίκος Αναστασιάδης, πράττοντας επιπόλαια και υπό πίεση-όπως είπε, συμφώνησε να φέρει την πρόταση στη Βουλή χωρίς να έχει πάρει καμία τέτοια λαϊκή εντολή από τους Κύπριους πολίτες που τον εμπιστεύτηκαν με την ψήφο τους πριν  ένα περίπου μήνα αλλά και κανένα δικαίωμα να πάρει τέτοια απόφαση μόνος του, εφόσον και ο ίδιος ανέφερε πως έπεσε θύμα ωμού εκβιασμού.
     Οι Γερμανοί, όμως, καθώς και όλο το μπλοκ της Βόρειας Ευρώπης δεν υπολόγισαν την αντίδραση των Κυπρίων , οι οποίοι ουδεμία σχέση έχουν με τα ''πειθήνια όργανα'' της Τρόικας , τους Έλληνες.
     Με 36 όχι καταψήφισαν το σχέδιο και από τότε ξεκίνησε το πολιτικό θρίλερ. Οι Κύπριοι ζητούν τη βοήθεια της Ρωσίας, οι Τροικανοί το ξανασκέφτονται και επιστρέφουν με αντιπρόταση αλλά και με εντολή η Κύπρος να δεχτεί οικονομική βοήθεια μόνο από αυτούς!
     Οι ξένοι -και όχι μόνο-καταθέτες περιμένουν να ανοίξουν οι τράπεζες, που παραμένουν κλειστές, για να πάρουν τα χρήματά τους και να τα πάνε σε άλλες χώρες , πιο έμπιστες, ενώ η εκκλησία και οι απλοί πολίτες δείχνουν την μεγαλοψυχία και τον πατριωτισμό τους δηλώνοντας πρόθυμοι να πληρώσουν όσο όσο για να σώσουν το νησί τους χωρίς να χάσουν την αξιοπρέπεια και την αυτονομία τους υπογράφοντας ένα μνημόνιο με μιαν Ευρώπη που ξέχασε το πρόσωπο της αλληλεγγύης και του αλληλοσεβασμού που προωθούσε και θυμήθηκε τις κατακτητικές και ηγεμονικές της διαθέσεις.
     Με το κακό να έχει ήδη γίνει, αναρωτιέμαι κατά πόσο η υπόθεση ''κούρεμα'' ήταν απλά  η βιτρίνα ώστε πετάγοντας τη βόμβα η Κύπρος να χάσει μεγάλο μέρος- αν όχι όλο- των ρώσικων και άλλων καταθέσεων, όπως επίσης και την αξιοπιστία της, ανεξάρτητα από την τελική απόφαση της Κύπρου.
     Η Κύπρος είπε το μεγάλο όχι, αλλά η ζημιά έγινε. Μόλις ανοίξουν οι τράπεζες, η χώρα θα έρθει αντιμέτωπη με ένα τεράστιο έλλειμμα που θα προστεθεί στο ήδη υπάρχον.
Άρα; Υπάρχει σωτηρία; Υπάρχει εναλλακτικό και αποδοτικό σχέδιο για όποιο κράτος θέλει να σωθεί οικονομικά και να απαλλαγεί από λάθη του παρελθόντος χωρίς να ξεπουληθεί μεταφορικά και κυριολεκτικά;
     Απ'όσα έχει δείξει η ιστορία, μόνο τιμωρία και εξευτελισμός υπάρχει από την Ευρώπη για αυτά τα κράτη και όχι βοήθεια.
Βοήθειά μας, λοιπόν...